Bolące i zatkane uszy podczas lotów – co robić?!

Lubię latać. Miejsca na nogi jest mało, czasem trzęsie, siedzący obok pasażerowie nie zawsze nadają na tej samej fali, a loty miedzykontynentalne i mi się oczywiście dłużą (zwłaszcza, że nie jestem w stanie spać). Nie jest to jednak nic, co mnie odwiedzie od podróży. Podekscytowanie nową przygodą zwycięża. Jest jednak jeden moment, kiedy lot samolotem staje sie dla mnie niezwykle nieprzyjemny, wręcz nieznośny i do nie dawna myślałam, że jestem w dziwacznej mniejszości.

Nie zawsze, ale bardzo często przy lądowaniu bolą mnie uszy. Bolą to w sumie mało powiedziane. Czuję, jakby ktoś wsadzał mi do obydwu uszu na raz metalowe pręty i próbował roztrzaskać nimi moje bębenki. Czasem towarzysza temu łzy, które mimowolnie płyną po policzkach, z bólu. Trwa to mniej więcej od momentu, kiedy samolot zaczyna schodzić do lądowania, aż do chwili przed samym lądowaniem. Jest to więc dobrych 15 minut, czasem więcej. Choć będąc w tym stanie głownie walczę, żeby przetrwać i nie zwariować, zdarzało mi się rozglądać po samolocie w poszukiwaniu towarzysza niedoli. Nigdy jednak nie widziałam osoby, która w zasięgu mojego wzroku przechodziła to co ja. Aż do momentu, kiedy Claudio – pierwszy raz w życiu – przeszedł coś podobnego, kiedy lecieliśmy w lipcu do Europy: nagle zaczęły go boleć oczy i skronie, jakby ktoś wbijał mu tysiące zimnych szpilek. Wiem, brzmi strasznie! Stewardess na moje pytanie czy to normalne, powiedział tylko to się zdarza, współczuje. Na dokładkę, po takim lądowaniu mam zawsze zatkane uszy. Do momentu kiedy położę się spać i wstanę dnia następnego, słabo słyszę (czuję, jakby moja głowa była zanurzona w wodzie) i trzeba do mnie nieco krzyczeć. Fajnie, co?

Nietrudno się domyślić, że to reakcja na zmianę ciśnienia. Google dopowiedziało mi co się tak naprawdę dzieje wtedy w głowie, a wypowiedzi na kilku forach utwierdziły w przekonaniu, że to się niestety zdarza wielu ludziom. Komuś z was też?

Postanowiłam zebrać tu kilka sposobów na radzenie sobie w tej sytuacji. Tych, które sama stosuje, które polecają stewardessy i które wyczytałam na forach. W moich przypadku niektóre w ogóle nie pomagają, ale wnioskując z wypowiedzi na forach dla innych bywają skuteczne. Może się więc przydadzą i wam. Ja będę wciąż próbować nowych technik.

SKĄD SIĘ BIERZE TEN BÓL?

Podobno cierpią na to głównie osoby z przewlekłymi schorzeniami nosogardła oraz ucha środkowego, jak również alergicy z alergią objawiającą się w górnych drogach oddechowych. Nic mi o tym u mnie nie wiadomo, ale może trzeba się przebadać.

’Sam ból jest związany ze zbyt dużą różnicą ciśnień powietrza po obu stronach błony bębenkowej. Ciśnienie w uchu środkowym w normalnych warunkach powinno być takie samo jak otaczającego powietrza, bo przy przełykaniu śliny dochodzi samoczynnie do wyrównywania ciśnienia między powietrzem w uchu środkowym a powietrzem w gardle. Powietrze uszne „uzgadnia” ciśnienie z powietrzem w gardle przez trąbkę słuchową. Powietrze uszne „pamięta” więc wartość ciśnienia z lotniska.

Powietrze w uchu wyniesione razem z pasażerem na 10 tys. metrów wzwyż rozpręża się z tego powodu, że po zewnętrznej stronie błony bębenkowej (w powietrzu samolotowym) panuje mniejsze ciśnienie. W normalnych warunkach przy zwykłym przełknięciu śliny powinno dojść do wyrównania ciśnień przez trąbkę słuchową. Jeżeli trąbka jest zatkana, ucho przetrzymuje „bąbelek” powietrza pod ciśnieniem panującym na lotnisku. Jest to powód bólu.’ (za http://zdrowie.gazeta.pl/Zdrowie/1,105912,39400.html)

Tyle teorii. 

CO ZROBIĆ, GDY BOLĄ USZY:

• ziewać – trzeba jednak ziewać 'na prawdę’, a nie tylko udawać otwierając buzię. Trochę mi to pomaga…
  
• przełykać często ślinę – niektórzy radzą zacząć przełykać nadprogramowo jeszcze przed startem (w przypadku kiedy mamy te bóle przy starcie)
• zaktać nos i próbować wypuszczać nim powietrze, dość zdecydowanie – to uskuteczniam, choć wyglądam dziwnie dla współpasażerów. Troszkę pomaga..
• żuć gumę – chyba próbowałam i chyba cudu nie było, bo bym pamiętała, choć jest to jedna z najczęstszych rad na forach
• ssać cukierka – w połączeniu z przełykaniem śliny ma wyrównywać ciśnienie
  
• schować głowę między nogi – tego nie próbowałam
  
• wpuścić krople do nosa jeszcze na lotnisku przed startem – 5/6 kropel do każdego ucha na godzinę przed startem. Coś w tym może być, bo jak Claudia złapał ten okropny ból skroni i oczu steward przyniósł mu właśnie krople. Złagodziły nieco ból
  
• kupić zatyczki do uszu – podobno ma się wtedy zatkane uszy po wylądowaniu, ale nie ma bólu podczas. Mi takie zatyczki wypadają, mam chyba za małe uszy 🙂
• ja zwykle zatykam sobie uszy palcami bądź dość intensywnie masuje sobie małżowiny – nie wiem czy działa to  bardziej na rozładowanie bólu czy na zwykłym zagłuszeniu go poprzez dźwięk masowanych uszu. Suma summarum dzięki temu w połączeniu z przełykaniem śliny i ziewaniem udaje mi się przeżyć te minuty…

Stewardessy polecały mi najczęściej pierwsze 3 sposoby. Często jednak współczująco dodawały, że nie ma na tę nieprzyjemna dolegliwość sprawdzonego sposobu i trzeba po prostu przeczekać…

Znacie jakieś inne sposoby? Co na was działa?

EDIT: Jeśli temat was ciekawi, zajrzyjcie koniecznie w komentarze pod postem! Są bardzo rzeczowe i pomocne.