W Santiago trwa Międzynarodowy Festiwal Animacji CHILE MONOS. Swoje prace prezentują 52 kraje świata, ale to Polska ma szczegolne miejsce w tej edycji. Specjalna sekcja ‘Focus Poland’ zawiera pokaz filmów dwóch polskich studiów: SE-MA-FOR i Platige Image. Chilijczycy obejrzą krotkometraze wiekowe z lat ’60. czy ’70., a takze najnowsze. m.in. ‘Tango’ Rybczyńskiego i ‘Katedrę’ Bagińskiego. Polacy sa jurorami, prowadzą tez warsztaty animacji komputerowej i lakowej. Sa tez calkiem sympatycznymi ludzmi, mlodymi i otwartymi na tyle, zeby z miejsca zaprosic mnie na piwo 🙂
Wybieram sie na pokaz polskich animacji (jutro), ale nie ukrywam, ze w programie najbardziej zainteresowala mnie sekcja kortkometrazy latynoamerykanskich i druga – krotkometrazy chilijskich. Niestety, byly o tej samej godzinie (i w innym miejcu), wiec musialam wybrac. Stanelo na latynoamerykanskich. Ku mojemu zdziwieniu w kinie bylo tylko 6 osob, wlacznie ze mna…. Na wczorajszym otwarciu sale wypelnilo 600. Sama nie wiem czy to przez niewystarczajaca reklame festiwalu, pozna pore w srodku tygodnia i fakt, ze glowne drzwi kina byly zamkniete i trzeba bylo wiedziec, ze po 21.00 wchodzi sie przez drzwi od strony parkinu… czy po prostu przez male zainteresowanie animacja z tego kontynentu. Mnie nie powstrzymalo to, ze bylam senna, glodna i z bolem glowy. Przebilam sie nawet przez pana straznika, ktory wmawial mi, ze kino jest juz zamkniete. Nie bylo! Obejrzalam wszystkie shorty.
Na wczorajszym otwarciu festiwalu rozmawialam z naszymi polskimi animatorami, i zawodowo (wywiady do radia) i tak prywatnie. Paulina Szewczyk (SE-MA-FOR), jest np. sedzia kategorii 'krotkometraże chilijskie’, Damian Nenow (Platige Image) i Artur Ptak (SE-MA-FOR) oceniac beda animacje latynoamerykanskie. Byli juz po obejrzeniu filmow konkursowych, pytalam ich wiec czym sie roznia nasze produkcje od tutejszych. Zgodnie stwierdzili, ze polska animacja jest bardziej metafizyczna, natomiast Latynosi bezpośrednio odwołują do sytuacji, która ich otacza, sięgają do swojej historii i do kultury. Po dzisiejszym seansie wiem, ze mieli racje. Potwierdzil mi to tez moj maly, prywatny eksperyment. W pierwszyych 30 sekundach kazdej animacji staralam sie odgadnac, z ktorego kraju pochodzi. Udalo mi sie w 11 przypadkach na 14, a nie jestem znawca gatunku. Naprowadzala mnie technika, stroj bohaterow, muzyka, symbole, a przede wszystkim temat. W kolumbijskiej produkcji pojawila sie mafia, w brazylijskiej seksualnosc, z meksykanskiej rumba, w boliwijskiej historia Ekeko czy opowiesc o kobiecie tkajacej dywan z tradycyjnymi wzorami.
Kilka minut na You Tubie zaowocowalo linkami do 6 animacji. Nie znalazlam niestety boliwijskich 'Pallay’ i 'Ekeko El Chiti’ ani brazylijskich 'Pintas’ i 'Phantasma’. Pozostale 'Un dia que llueva’ (Meksyk) 'Fabricia’ (Kolumbia) i 'Biotografo’ (Wenezuela) nie zwrocily mojej szczegolnej uwagi, ale zainteresowani moga pogooglac:)
KROTKOMETRAZE LATYNOAMERYKANSKIE:
Wenezula: 'D’
Argentyna: 'Luminaris’
Kolumbia: 'Peces Rojos’
Brazylia: 'The boy that wanted to be a lion’
Paragwaj: 'Asteroid Attacks’
Meksyk, La Noria
Meksyk: Las tardes de Tintio (trailer) – bardzo muzyczny!
Na koniec dodam, ze w konkursie głównym startują dwie polskie animacje: ‘Danny boy’ w reżyserii Marka Skrobeckiego i ‘Toto’ Zbigniewa Czapli. Choc opisuje i linkuje latynoamerykanskie, trzymam oczywiscie za Polakow kciuki!
A teraz ide juz spac, bo juz po 2:00 w nocy i znowu mi nie wyszlo odespanie niewyspania.
